Rychlik Anastazja Skopowska do Prahy Hlavni Nadrazi

Wszystko zaczęło się od jakiegoś wyjścia do Graciarni, kiedy to Jasio zaczął lobbować za wyjazdem do Pragi. Koniec końców pojechaliśmy składem, w którym większość pojechała bardziej na spontanie. Była na sześcioro - Kasia, Gaba, Jasio, Miki, Tomek i ja.

wczesnym rankiem skompletowaliśmy się na wrocławskim dworcu głównym. Jako, że zostałem jednogłośnie wybrany na kierownika grajdołu, musiałem kupić bilety dla ogół. Udałem się do kasy, na początek do IC, by wkurzyć pania z rana pytaniem "Czy ma pani Regiokarnety?" Pani wyrzuciła z siebie znaną już przeze mnie formułek, że to nie kasa PR..
Tak więc wykonałem polecenie kasjerki i udałem sie do kolejki długiej na trzy mile. W końcu dopchałem się do szklanego okienka. Ah ten nie zapomniany wzrok pani, która widzi faceta kupującego Regiokarnet na imię Katarzyna i Gabriela. Jeszcze tylko trzy szkolne na pospiecha. Prosze pani, ale pospiech w przewozach to nie taryfa D, tylko B" "A no tak rzeczywiście". No żeby ojca dzieci robić to rozumiem, ale kasjerkę biletów drukować? Absurd.

Poszliśmy kupić jakieś koruny, wszak za 3 godziny będziemy na terenie kraju Vltava i Labom płynącym. Oczywiscie, nikt nie patrzył na zegar, dopóki do odjazdu nie były 3 minuty, a my nadal handlowaliśmy na dobre walutami.

Biegusiem na peron. Tam do Pepikowskiego wagonu.

Poczułem się w nim jak w jakiejś czeskiej autonomii na terenie Polski (jeżdżący konsulat?). Wszystko z charakterystycznymi ptaszkami na każdą literą, i oczywiście skąpienie w używaniu spółgłosek. I te jedwabiście dermy - twarda jak fras zimą, latem klejące się do wszystkiego wokół

Ruszyliśmy. Dziewczyny odkryły swój własny świat, ganiając po przedziałach. Chłopaki zgarnęli opieprz od konduktora za jaranie fajek na korytarzu. Do tego kierownik pociągu chciał Tomkowi wcisnąć, że ma nieważna legitymację. Pozdrawiamy panów z dziupli drużyn w Kłodzku.

Komentarze (0)